dinsdag 9 december 2014

Discovering the United States

Ik had het kunnen weten, ik heb mijn blog wat links laten liggen omdat ik te druk had met andere dingen. Ik blijf dit excuus gebruiken bij ieder blogbericht, maar het is waar. Ik zal het in dit blogbericht bewijzen!

Op school gaat alles goed, het onlangs een tijdelijk rapport gehad en mijn punten bevinden zich steeds in de 90. Ik wil niet opscheppen, maar ik heb zelf voor twee vakken 100! :) Elke les is beste wel leuk, behalve die van Engels. Mrs Madsen is niet mijn favoriete leerkracht. Als er iemand een vraag stelt zoals 'What page are we on?' en dan antwoordt ze gewoon met 'yes'. Wanneer ik een vraag heb rond een bepaald onderwerp, ben ik nog meer verward door haar antwoord. Het enige vak waarin ik echt iets bijleer is American History. Ik heb in geschiedenis nooit de Verenigde Staten zo gedetailleerd besproken. School is hier best wel makkelijk, maar zeker niet volledig nutteloos.

Ik heb het echt wel getroffen met mijn gastfamilie. Ze doen zoveel voor ons, we hebben amper regels (daarmee bedoel ik niet dat we echt ALLES mogen, maar er zijn uitwisselingsstudenten die soms bepaalde kleren niet mogen dragen dus wij mogen redelijk veel). Jeff nam ons vrijdag mee naar Little Rock, de hoofdstad van Arkansas. Terwijl iedereen op school zat, reden wij richting Little Rock. We gingen naar Kripsy Kreme! Een fantastisch lekkere donutwinkel! Bij een aankoop van een aantal donuts krijg je een warme, vers van de pers geglaceerde donut. De warme donut was hemels! (Ik begin als een echte Amerikaan te denken met mijn donut!) Natuurlijk bestelden we een hele boel donuts zodat we thuis niet zouden verhongeren. Helaas zijn de koude donuts niet hetzelfde als de warme... Jeff moest naar een meeting zo wij werden gedropt in het winkelcentrum. Sophie en ik hebben daar wat rond geslenterd en wat kleine prulletjes gekocht, onder andere wantjes want het begint hier best wel koud te worden! 
Een dozijn geglaceerde Kripsy Kreme donuts!


Cappuccino'tje drinken in Little Rock

Mijn cappuccino had een hazelnoot smaakje, hmmmmm
Jeff en Sheryl lieten ons niet enkel het stadsleven zien in Little Rock hebben ze ons ook het plattelandsleven getoond door te gaan jagen. Een paar dagen geleden zijn we dus gaan jagen. Het was zo vreselijk koud 's morgens, maar zo tussen de bossen slenteren om 7u 's morgens wanneer de zon opkomt had wel iets. Helaas hebben we geen herten gezien zaterdag of zondag (8 en 9 november). Sheryl moest maandag gaan werken, dus gingen ik en Sophie zondagnamiddag met haar naar huis, want ja, zo'n gedreven jager ben ik nu ook weer niet :). Gelukkig moest ik maandag en dinsdag dan niet naar school, want we kregen verlengd weekend om te gaan "jagen", maar ik heb het benut om te "rusten". Jeff had wel een hert geschoten maandag, dus heb ik dan ook wel echt vers 'deer meat' gegeten. Natuurlijk zou ik zo'n vers stuk wild bereid hebben met een heerlijke bruine saus en verse aardappeltjes, maar hier dragen ze hun vlees in melk en in bloem en frituren het dan een beetje. Het was wel lekker, maar ik zou een stuk vlees nooit zo behandelen (ach ja, misschien ligt dat aan mijn opvoeding ;)).
Bijschrift toevoegen
In de kou als een Eskimootje

Milkshake drinken in de beroemde steak 'n Shake'

Gezichtsmaskertje, omdat het kan

Caramel Brûlée om de handjes warm te houden

Best wel koud in OKC


Onderweg naar de NBA match









Een echte OKC Thunder fan gespot







Dit weekend zijn we op uitstap gegaan naar ... OKLAHOMA CITY! Ja, we hebben Arkansas verlaten en zijn richting Oklahoma gereden, binnen de vijf uur stonden we in Oklahoma City. Eerst zijn we een bezoekje gaan brengen aan Jeffs zoon, die samen met zijn vrouw een appartementje huren in OKC. Daarna zijn we samen naar het (ja weeral) winkelcentrum geweest. We hebben wat rond gelopen, en ik heb mezelf getrakteerd op een pyjama, juwelen en een pennenzak (want ik heb dat natuurlijk super hard nodig als ik naar de universiteit ga). Van al dat shoppen had iedereen honger gekregen en dan zijn we in Steak 'n Shake gaan eten, een bekende hamburgertent. Ze hebben blijkbaar de beste milkshakes en de beste hamburgers. Ik at een fantastische 'Nacho Cheese Hamburger' en als dessert een 'Peanut Butter Cup Milkshake'. Het was fantastisch! Daarna gingen we naar het hotel zodat we de volgende morgen vroeg uit de veren konden om OKC te verkennen. Zondag stonden we op en besloten tijdens het ontbijt om naar Target te gaan, zodat ik misschien wat goedkopere OKC Thunder zaken kon vinden voor mijn broer. Mijn kleine broer Victor is een gigantische fan van de NBA basketbalploeg OKC Thunder, omdat hij een beetje jaloers wat dat ik naar OKC ging, besloot ik hem blij te maken met wat souveniertjes. Nadat we Target hadden verkend, heb ik mezelf getrakteerd op een Starbucks, want ik HOU van Starbucks! Helaas hebben we nog geen Starbucks in Kortijk (maar samen met oma naar Kaffée Renée gaan is best wel een goed alternatief :)). 's Avonds gingen we naar de NBA basketbalmatch, OKC Thunder speelde tegen Houston Rockets. The Rockets hebben gewonnen, maar de eindstand (65-69) had maar een klein verschil. De volgende dag, voor we terug naar Arkansas gingen, zijn we allemaal samen gaan eten in Swadley's, blijkbaar heel bekend voor hun barbeque vlees. Jeff bestelde vijf plateaus met allemaal soorten vlees op en dan wat puree, pasta, salade en frietjes. Toen we klaar waren met eten, begreep ik waarom het zo bekend was voor hun vlees! Helaas moesten we na deze zalige uitstap terug naar huis... :(

In november hebben we ook Homecoming gehad. Meisjes worden op basis van verkiezing gekozen om hun jaar te vertegenwoordigen. Zij worden dan gedurende de Homecoming ceremonie geëscorteerd door de verkozen jongens uit hun jaar. Junior High (de jongste jaren) hebben een Homecoming Princes and Senior High (de oudere jaren) hebben een Homecoming Queen. Na deze ceremonie, spelen beide teams, zowel jongens als meisjes, hun Homecoming Game. Toen ik rond vroeg waarom Homecoming zo speciaal is, en waarom iedereen zo graag verkozen wou worden, konden de meeste mijn vraag niet beantwoorden. De meeste zeiden gewoon dat het een traditie is die niet kan veranderd worden. Andere noemden het een populariteitsspel, en ergens is deze opmerking wel begrijpelijk vanuit mijn standpunt. Tijdens de ceremonie hoorde ik wel een mevrouw zeggen dat Homecoming iets was, waarbij de mensen de studenten verwelkomden wanneer ze thuis kwamen na hun eerste jaar op de universiteit. Van deze betekenis vind je natuurlijk niets meer terug in de hedendaagse Homecoming, maar daar zou de oorsprong liggen.
















Anna, Kate en ik tijdens homecoming (Sam deed een photobomb)

Kate en ik met Maddie

Op de foto met Homecoming queen Lauren


Ok, dit is voorlopig alles wat ik nog te vertellen had van belangrijks. Natuurlijk mag iedereen nog steeds vragen stellen via facebook, e-mail, telefoon,... Ik zal waarschijnlijk nog eens bloggen voordat ik terug in België ben (hoogstwaarschijnlijk tussen twee vluchten wanneer ik me dood verveel wachtend op de volgende vlucht!).

PS.: Voor de mensen die nog niet ingelicht zijn, sorry daarvoor maar... IK HEB MIJN GASTGEZIN IN ITALIË! De familie Ariello woont in Pinerolo in het noorden van Italië, dicht bij Turijn en op maar twee uur van Milaan (hopelijk we eens gaan shoppen). Behalve mijn twee gastouders heb ik ook twee gastzussen, Elena is 18 (mijn leeftijd) en Selena is 20, maar die studeert ondertussen in Engeland. Ik heb al contact gehad met mijn gastpapa Dario en mijn gastzus Elena en het zien er super aangename en vriendelijke mensen uit! Ik heb al zin om naar Italië te vertrekken (maar heb toch wat schrik voor de taal).

Veel groetjes uit Arkansas! Hoewel het er hier uitziet als een boerengat, heb ik me hier rot geamuseerd en zal me nog rot amuseren voor de laatste weken! Het vertrek zal toch wel met een dubbel gevoel zijn...