dinsdag 9 december 2014

Discovering the United States

Ik had het kunnen weten, ik heb mijn blog wat links laten liggen omdat ik te druk had met andere dingen. Ik blijf dit excuus gebruiken bij ieder blogbericht, maar het is waar. Ik zal het in dit blogbericht bewijzen!

Op school gaat alles goed, het onlangs een tijdelijk rapport gehad en mijn punten bevinden zich steeds in de 90. Ik wil niet opscheppen, maar ik heb zelf voor twee vakken 100! :) Elke les is beste wel leuk, behalve die van Engels. Mrs Madsen is niet mijn favoriete leerkracht. Als er iemand een vraag stelt zoals 'What page are we on?' en dan antwoordt ze gewoon met 'yes'. Wanneer ik een vraag heb rond een bepaald onderwerp, ben ik nog meer verward door haar antwoord. Het enige vak waarin ik echt iets bijleer is American History. Ik heb in geschiedenis nooit de Verenigde Staten zo gedetailleerd besproken. School is hier best wel makkelijk, maar zeker niet volledig nutteloos.

Ik heb het echt wel getroffen met mijn gastfamilie. Ze doen zoveel voor ons, we hebben amper regels (daarmee bedoel ik niet dat we echt ALLES mogen, maar er zijn uitwisselingsstudenten die soms bepaalde kleren niet mogen dragen dus wij mogen redelijk veel). Jeff nam ons vrijdag mee naar Little Rock, de hoofdstad van Arkansas. Terwijl iedereen op school zat, reden wij richting Little Rock. We gingen naar Kripsy Kreme! Een fantastisch lekkere donutwinkel! Bij een aankoop van een aantal donuts krijg je een warme, vers van de pers geglaceerde donut. De warme donut was hemels! (Ik begin als een echte Amerikaan te denken met mijn donut!) Natuurlijk bestelden we een hele boel donuts zodat we thuis niet zouden verhongeren. Helaas zijn de koude donuts niet hetzelfde als de warme... Jeff moest naar een meeting zo wij werden gedropt in het winkelcentrum. Sophie en ik hebben daar wat rond geslenterd en wat kleine prulletjes gekocht, onder andere wantjes want het begint hier best wel koud te worden! 
Een dozijn geglaceerde Kripsy Kreme donuts!


Cappuccino'tje drinken in Little Rock

Mijn cappuccino had een hazelnoot smaakje, hmmmmm
Jeff en Sheryl lieten ons niet enkel het stadsleven zien in Little Rock hebben ze ons ook het plattelandsleven getoond door te gaan jagen. Een paar dagen geleden zijn we dus gaan jagen. Het was zo vreselijk koud 's morgens, maar zo tussen de bossen slenteren om 7u 's morgens wanneer de zon opkomt had wel iets. Helaas hebben we geen herten gezien zaterdag of zondag (8 en 9 november). Sheryl moest maandag gaan werken, dus gingen ik en Sophie zondagnamiddag met haar naar huis, want ja, zo'n gedreven jager ben ik nu ook weer niet :). Gelukkig moest ik maandag en dinsdag dan niet naar school, want we kregen verlengd weekend om te gaan "jagen", maar ik heb het benut om te "rusten". Jeff had wel een hert geschoten maandag, dus heb ik dan ook wel echt vers 'deer meat' gegeten. Natuurlijk zou ik zo'n vers stuk wild bereid hebben met een heerlijke bruine saus en verse aardappeltjes, maar hier dragen ze hun vlees in melk en in bloem en frituren het dan een beetje. Het was wel lekker, maar ik zou een stuk vlees nooit zo behandelen (ach ja, misschien ligt dat aan mijn opvoeding ;)).
Bijschrift toevoegen
In de kou als een Eskimootje

Milkshake drinken in de beroemde steak 'n Shake'

Gezichtsmaskertje, omdat het kan

Caramel Brûlée om de handjes warm te houden

Best wel koud in OKC


Onderweg naar de NBA match









Een echte OKC Thunder fan gespot







Dit weekend zijn we op uitstap gegaan naar ... OKLAHOMA CITY! Ja, we hebben Arkansas verlaten en zijn richting Oklahoma gereden, binnen de vijf uur stonden we in Oklahoma City. Eerst zijn we een bezoekje gaan brengen aan Jeffs zoon, die samen met zijn vrouw een appartementje huren in OKC. Daarna zijn we samen naar het (ja weeral) winkelcentrum geweest. We hebben wat rond gelopen, en ik heb mezelf getrakteerd op een pyjama, juwelen en een pennenzak (want ik heb dat natuurlijk super hard nodig als ik naar de universiteit ga). Van al dat shoppen had iedereen honger gekregen en dan zijn we in Steak 'n Shake gaan eten, een bekende hamburgertent. Ze hebben blijkbaar de beste milkshakes en de beste hamburgers. Ik at een fantastische 'Nacho Cheese Hamburger' en als dessert een 'Peanut Butter Cup Milkshake'. Het was fantastisch! Daarna gingen we naar het hotel zodat we de volgende morgen vroeg uit de veren konden om OKC te verkennen. Zondag stonden we op en besloten tijdens het ontbijt om naar Target te gaan, zodat ik misschien wat goedkopere OKC Thunder zaken kon vinden voor mijn broer. Mijn kleine broer Victor is een gigantische fan van de NBA basketbalploeg OKC Thunder, omdat hij een beetje jaloers wat dat ik naar OKC ging, besloot ik hem blij te maken met wat souveniertjes. Nadat we Target hadden verkend, heb ik mezelf getrakteerd op een Starbucks, want ik HOU van Starbucks! Helaas hebben we nog geen Starbucks in Kortijk (maar samen met oma naar Kaffée Renée gaan is best wel een goed alternatief :)). 's Avonds gingen we naar de NBA basketbalmatch, OKC Thunder speelde tegen Houston Rockets. The Rockets hebben gewonnen, maar de eindstand (65-69) had maar een klein verschil. De volgende dag, voor we terug naar Arkansas gingen, zijn we allemaal samen gaan eten in Swadley's, blijkbaar heel bekend voor hun barbeque vlees. Jeff bestelde vijf plateaus met allemaal soorten vlees op en dan wat puree, pasta, salade en frietjes. Toen we klaar waren met eten, begreep ik waarom het zo bekend was voor hun vlees! Helaas moesten we na deze zalige uitstap terug naar huis... :(

In november hebben we ook Homecoming gehad. Meisjes worden op basis van verkiezing gekozen om hun jaar te vertegenwoordigen. Zij worden dan gedurende de Homecoming ceremonie geëscorteerd door de verkozen jongens uit hun jaar. Junior High (de jongste jaren) hebben een Homecoming Princes and Senior High (de oudere jaren) hebben een Homecoming Queen. Na deze ceremonie, spelen beide teams, zowel jongens als meisjes, hun Homecoming Game. Toen ik rond vroeg waarom Homecoming zo speciaal is, en waarom iedereen zo graag verkozen wou worden, konden de meeste mijn vraag niet beantwoorden. De meeste zeiden gewoon dat het een traditie is die niet kan veranderd worden. Andere noemden het een populariteitsspel, en ergens is deze opmerking wel begrijpelijk vanuit mijn standpunt. Tijdens de ceremonie hoorde ik wel een mevrouw zeggen dat Homecoming iets was, waarbij de mensen de studenten verwelkomden wanneer ze thuis kwamen na hun eerste jaar op de universiteit. Van deze betekenis vind je natuurlijk niets meer terug in de hedendaagse Homecoming, maar daar zou de oorsprong liggen.
















Anna, Kate en ik tijdens homecoming (Sam deed een photobomb)

Kate en ik met Maddie

Op de foto met Homecoming queen Lauren


Ok, dit is voorlopig alles wat ik nog te vertellen had van belangrijks. Natuurlijk mag iedereen nog steeds vragen stellen via facebook, e-mail, telefoon,... Ik zal waarschijnlijk nog eens bloggen voordat ik terug in België ben (hoogstwaarschijnlijk tussen twee vluchten wanneer ik me dood verveel wachtend op de volgende vlucht!).

PS.: Voor de mensen die nog niet ingelicht zijn, sorry daarvoor maar... IK HEB MIJN GASTGEZIN IN ITALIË! De familie Ariello woont in Pinerolo in het noorden van Italië, dicht bij Turijn en op maar twee uur van Milaan (hopelijk we eens gaan shoppen). Behalve mijn twee gastouders heb ik ook twee gastzussen, Elena is 18 (mijn leeftijd) en Selena is 20, maar die studeert ondertussen in Engeland. Ik heb al contact gehad met mijn gastpapa Dario en mijn gastzus Elena en het zien er super aangename en vriendelijke mensen uit! Ik heb al zin om naar Italië te vertrekken (maar heb toch wat schrik voor de taal).

Veel groetjes uit Arkansas! Hoewel het er hier uitziet als een boerengat, heb ik me hier rot geamuseerd en zal me nog rot amuseren voor de laatste weken! Het vertrek zal toch wel met een dubbel gevoel zijn...


zondag 28 september 2014

Long time no see...

Het is al een tijdje geleden dat ik nog iets gepost heb, maar het is hier ook zo druk! Gezellig druk bedoel ik. School met al zijn toetsen en huistaken neemt de meeste tijd van mijn week in beslag, maar in het weekend doen we ook zoveel leuke dingen. Meestal gaan we de kleinkinderen gaan bezoeken, er zijn trouwen 2 nieuwe kleindochters op de wereld gekomen, of we gaan een football game gaan bekijken bij iemand thuis. Het is fijn om zoveel dingen te doen, want thuis zitten is ook maar saai.

Vorige week was er kermis in Glenwood, of zoals zij het hier noemen 'The Fair'. Voordat de kermis van start ging was er een parade. Daarin zagen we alle deelnemers en deelneemsters van de Pike County Pageants, of de verkiezingen. Er was ook een fanfare en verschillende verenigingen o.a. kerken die een wagen hadden versierd voor de parade. De meeste mensen gooiden allerlei soorten snoep en speelgoed naar de kinderen. Natuurlijk heb ik ook wat snoepjes gevangen! De kermis zelf was echt een heel kleine kermis, alles behalve de Paasfoor die ik gewoon ben in Kortrijk. Er zijn 4 attracties die waarschijnlijk al in jaren niet meer gecontroleerd zijn geweest en de rest zijn schietkraampjes, kraampjes om eentjes te vissen of gewoon kraampjes om iets te eten. Ik en wat andere uitwisselingsstudenten hadden afgesproken om samen te gaan en nadat we wat rondgelopen hadden op de kermis, zijn we naar de rodeo gegaan. Het begon met kleine kindjes die probeerden stand te houden op schaapjes die hysterisch de arena inliepen. Daarna waren het volwassen mannen die op op hol geslagen paarden probeerden te zitten of koeien. Ook waren er een paar ruiters die probeerden zo snel mogelijk rond tonnen te rennen. Het was allemaal heel country-achtig! :)















Arena waar de rodeo zich afspeelde
Zondagmiddag hebben Jeff en Sheryl ons afgezet bij Jeffs zus, Jeannie York. Sheryl moest in Jonesboro in het noorden van Arkansas voor een workshop van 3 dagen. Onderweg naar Jonesboro hebben ze hun route moeten veranderen, want de vrouw van Sheryls zoon was aan het bevallen van een dochtertje, dus zijn Jeff en Sheryl eerst over de grens naar Oklahoma geweest om daarna verder te rijden naar de workshop. Ondertussen hadden Sophie en ik ons geïnstalleerd bij Miss York. Helaas was er daar geen internet en de verbinding met mijn telefoon was zo zwak dat mijn mobiel internet enkel werkte als ik bij het raam zat. Zondagavond zijn we met Miss York naar de kerk moeten gaan. Het was een aparte ervaring. Eerst werden de kinderen en volwassenen gescheiden. De kinderen keken naar een toneelstuk/film. Het was een toneelstuk dat op dvd gezet was, met een paar toegevoegde scènes om het verhaal duidelijker te maken. Het stuk heette 'Heaven's Gates, Hell's Flames'. Het toont mensen dat wanneer je je leven aan Jezus de redder geeft, dat je naar de hemel gaat. Wanneer je je leven niet aan Jezus wijdt en zondig leeft dat je naar de hel gaat. Ik stond er toch een beetje sceptisch tegenover. Daarna werd duidelijk aan de kinderen gezegd dat je niet moet wachten op je leven aan Jezus te wijden, dat je het zo snel mogelijk moet doen. Ik vind dit persoonlijk een beetje 'brainwashen'. Na een deel van dit toneelstuk te hebben bekeken gingen we naar het gedeelte waar de lezing gehouden wordt. Ik schrijf lezing omdat het niet echt een mis is zoals wij die kennen. Eerst zongen we een aantal liederen, daarna lazen we een vers uit de Bijbel. Na een aantal zinnen had de pastoor/prediker (ik weet persoonlijk niet wat zijn geestelijke titel was) iets extra toe te voegen. Hij had het onder andere over het feit dat homoseksualiteit en abortie een zonde zijn. Mijn eigen mening is helemaal tegengesteld dan de mening die de mensen in de kerk deelden. Zij geloven rotsvast in de hemel en dat de Bijbel de echte woorden van God zijn. Ik ben opgegroeid in een omgeving die veel vrijer is in hun denken en sta daarom veel te nuchter tegenover zulke gelovige zaken. Ik heb de lezing met respect bijgewoond en respecteer hun geloof, maar ik heb een ander visie op de wereld.
Vorige donderdag heeft Jeff, terwijl wij op school zaten, zijn bootje naar het meer gebracht en zijn visgerei verzameld. Na school heeft ons meegenomen naar het meer om ons te laten vissen. En ja, jullie verwachten het waarschijnlijk niet, maar ik heb wel degelijk een vis gevangen. Het was geen grote vis, maar een vis is een vis. Jeff beloofde ons toch van de volgende keer voor een volledige dag te gaan zodat we goeie plaatsen kunnen zoeken om te vissen. Om de boot weer op het droge te kunnen krijgen heb ik met de truck mogen rijden om de aanhangwagen, waar de boot opstond, weer aan land te krijgen. Ik voelde me een echt country chick! :)
Een dolgelukkige Valentine en haar eerste vis!



Vrijdag zijn we naar de Centrpoint Knights footballgame gaan kijken met een aantal uitwisselingsstudenten. Ze speelden tegen de school waar Sheryl les geeft, namelijk The Prescott Wolves. Het was precies in een film! De cheerleaders, de band die speelde om hun team aan te moedigen en natuurlijk de match zelf!


Hier zijn ook nog wat foto's van mij en mijn uitwisselingsvrienden!
Anna, Josephine en ik in boogschuttraining

https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/v/t1.0-9/10710768_722800071134163_3353166049833782327_n.jpg?oh=1a828bbd21d41bafcb8ca5e07a527cc2&oe=5487F712&__gda__=1418309496_07d852d4baeac9a4d170125d9b37a864
Anna, Josephine, Laìs en ik tijdens onze shoppingtrip naar Hot Springs

Alle uitwisselingsstudenten tijdens onze maandelijkse bijeenkomst
Helaas moet ik morgen weer naar school.... Ik ben eigenlijk klaar voor een weekje vakantie, maar ik heb het eens nagevraagd en vakantie staat niet gepland in de nabije toekomst. Het wordt dus op de tandjes bijten en aftellen! Schoolwerk blijft schoolwerk, of het nu in Amerika is of in België, maar ja, nog steeds minder zwaar dan de universiteit zeker? :)


Bedankt voor alle mensen die mijn blog zo trouw volgen! Het doet echt deugd om sommige reacties te lezen!

Vele groetjes uit Arkansas!