Pinerolo, la città dell cavalleria

Ciao! De eerste drie weken in Pinerolo zitten erop! Het uitzicht met de bergen en het typische pittoreske dorpje van op de foto's van internet zijn dus waar! Het landschap is hier prachtig. Altijd als we in de auto ergens naartoe rijden kan niet niet stoppen met uit het raam kijken naar van alles en nog wat. Zelfs voor ik de school binnenwandelen werp ik nog snel even een blik op de Alpen, zoiets is echt ongelofelijk voor iemand die gewoon is om vlakke weilanden te zien. 

Oké, genoeg over het uitzicht, nu even over mijn start in Italië. Het begin gaat niet zo vlot als in Amerika, zeker omdat ik het Italiaans niet machtig ben zoals ik het Engels machtig ben. De eerste week verliepen tafelgesprekken moeizaam tussen mij en mijn gastouders, want zij kunnen namelijk weinig Engels. Gelukkig is er mijn gastzus die twee zomers geleden voor 3 maanden naar Australië is vertrokken en goed Engels spreekt. Het is ook fijn dat zij begrijpt hoe het is om een uitwisselingsstudent te zijn zonder de taal van het land goed te kunnen spreken. Met haar kom ik echt goed overeen. Ze neemt me overal mee naartoe waar ze me mee naartoe kan nemen, wat echt fijn is, anders zit ik de hele tijd binnen. Ondanks het kleine taalprobleempje is mijn gastgezin echt super vriendelijk en lief. Ze helpen me met het verstaan en het spreken van het Italiaans en zijn bekommerd om wat er op school gebeurd. Wanneer ik hulp nodig heb, staan ze steeds voor me klaar.

Op school voel ik me pas sinds deze week echt deel van de klasgroep. Toen ik de eerste dag toekwam was iedereen wel geïnteresseerd in mij, maar toen de leerkracht zei dat ik niet goed Italiaans sprak, maar wel Frans en Engels, wou niemand echt moeite doen om praten. Ze vroegen allerlei zaken aan de leerkracht die zij dan ten slotte moest vertalen in het Frans voor mij. Iedereen is super lief en vriendelijk, maar echt deel van de groep maakte ik nog niet uit. Nu vandaag gaat alles stukken beter. Ik probeer Italiaans met ze te praten en vele zijn onder de indruk dat ik toch al wat Italiaans kan nu. Ik was uitgenodigd voor verjaardagsfeestjes en ben zo toch aan de praat geraakt met verschillende mensen van mijn klas. Lara is het meisje waar ik het meest mee samen ben, zij heeft me door de eerste week geloosd. Lara is drietalig met een Franse mama en een Oostenrijkse papa woont ze in Italië, dus Lara spreekt Frans, Duits en Italiaans. De eerste week was zij vooral mijn persoonlijke vertaler. En gelukkig maar want de leerkrachten zijn niet echt geïnteresseerd in mij, wat me echt een beetje stoort. Ik ben hier voor de leren, maar ze doen alsof ik een toerist ben die niets wil doen. De lerares Italiaans/Latijn is super lief, zij spreekt Frans wanneer ik het echt niet begrijp, maar ze praat rustig en traag Italiaans voor mij waardoor alles stukken makkelijker wordt te verstaan. Ze geeft me ook kopieën met oefeningen Italiaans voor beginners, ze begrijpt dat ik hier ben voor te leren en ze geeft me daarom ook kleine opdrachtjes in verband met de les. De leraar wiskunde is ook heel erg vriendelijk tegenover mij, iedere week vraag hij hoe het gaat en of mijn Italiaans al wat beter is. Hij legt ook na iedere uitleg de les 1 minuut stil zodat Lara aan mij in het Frans extra uitleg kan geven voor de dingen die ik niet versta. De andere leerkrachten trekken hun niets aan van het feit dat ik aanwezig ben ik klas. Ik heb me nochtans aan iedere leerkracht gaan voorstellen en erbij gezegd dat ik niet goed Italiaans spreek, maar wel andere talen. Toch doen ze gewoon door met hun les of hun persoonlijke ondervragingen* zonder mij enig werk of uitleg te geven (*in Italië worden leerlingen soms per 3 mondeling ondervraagd terwijl de rest van de klas mag studeren). Ik heb hierover met mijn gastgezin gepraat en we hebben besloten dat we het misschien een beetje tijd moeten geven. Toch heeft mijn gastmama nu na 3 weken gepraat met Professoressa Durando, want zij is verantwoordelijk voor de uitwisselingsstudenten op school. Vandaag heb ik ook met haar gepraat en zij zal kijken of ze met de leerkrachten misschien een idee kan uitwerken om mij in de les te betrekken. Hopelijk zullen de leerkrachten mij als een gewone leerling zien!

Naast school en mijn gastfamilie is er eigenlijk nog niet zoveel gebeurd. Ik heb een leuke en goedkope fitnesszaal gevonden waar ik 3 keer in de week ga sporten. Ze hebben me een work out-plan gegeven, dus hoop ik toch een beetje in vorm te geraken na die 5 maanden Amerika. Maandagnamiddag ga ik samen met Lara naar de Franse les die wordt aangeboden door school. Zo hoop ik nieuwe mensen te leren kennen en mijn Frans wat te onderhouden.

Hopelijk wordt het een even fantastisch avontuur als Amerika, maar ik heb er alle vertrouwen in want alle begin is moeilijk! :)

Zo ziet Pinerolo er uit

Het prachtige uitzicht vanuit de auto

De stadskaart van Pinerolo

Uitzicht vanuit mijn slaapkamer

un litro di felicità per noi due (een liter geluk voor ons twee)

De wc's op school zijn een echte nachtmerrie

Ik en mijn nieuwe vriend

Het heeft gesneeuwd op onze palmbomen!

Samen naar het Rode Kruis etentje zonder elektriciteit tegen de opwarming van de aarde

Het ging er best gezellig aan toe!

Zelf Spring is aanwezig in het lokaal van het jeugd Rode Kruis (jeugdsentiment)

Een echte, originele, huisgemaakte pizza

Samen met Ilenia en Elena gaan ijsschaatsen

Samen naar een verkleedverjaardagsfeestje

Samen met Chiara en Roberta uit mijn klas

Zo dat was het zo een beetje voor de voorbije weken.

Groetjes uit Pinerolo, ciao!